اَلْمُضَمَّنُ [el-muḋammen] (مُعَظَّمٌ [muʹażżam] vezninde) Ehl-i bedîʹ ıstılâhında şol şiʹre ıtlâk olunur ki ona gayrın şiʹrinden bir beyt ilhâk olunmuş ola, lâkin meşhûr değil ise tenbîhi lâzımdır, lâkin mısrâʹ-ı vâhid ile tazmîn câ΄izdir; yukâlu: شِعْرٌ مُضَمَّنٌ إِذَا ضُمِّنَ بِهِ بَيْتٌ مِنَ الْآخَرِ Kezâlik şol beyte ıtlâk olunur ki maʹnâ ve mefhûmunun tamâmı mâ-baʹdine mevkûf ve merhûn ola. Mütercim der ki ʹÂ΄îşe-i Bâʹûniyye’nin işbu kıtʹa-i dil-ârâsı gibi:
اَلْمُضَمَّنُ [el-muḋammen] (mîm-i evvelin zammı ve sânînin fethi ve teşdîdiyle) Şiʹre sıfat vâkiʹ olsa şol şiʹre derler ki ona bir beyt tazmîn oluna. Ve eger beyte sıfat vâkiʹ olsa şol beyte derler ki maʹnâsı tamâm olmaya, illâ mâ-baʹdinde gelen beytle.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı