اَلْمُلَاخَاةُ [el-mulâḣât] (مُبَاهَاةٌ [mubâhât] vezninde) ve
اَللِّخَاءُ [el-liḣâ΄] (قِتَالٌ [ḵitâl] vezninde) Bir kimse ile samîmî dostlaşmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَاخَاهُ مُلَاخَاةً وَلِخَاءً إِذَا صَادَقَهُ Ve muʹâhede edip antlaşmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَاخَاهُ إِذَا حَالَفَهُ Ve bir adamın dil-hâhı üzere muʹâmele ile müdârâ ve muvâfakat eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: لَاخَاهُ إِذَا صَانَعَهُ Ve bir adamı bir nesne üzere kışkırtmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَاخَاهُ عَلَيْهِ إِذَا حَرَّشَهُ Ve bir adamı gamz ve siʹâyet eylemek maʹnâsına olmakla maʹnâ-yı evvel ile zıdd olur; yukâlu: لَاخَى بِهِ إِذَا وَشَى
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı