اَلْمَلَاوَةُ [el-melâvet] ve
اَلْمَلْوَةُ [el-melvet] (mîm’lerin harekât-ı selâsı ve ahîre تَمْرَةٌ [temret] vezninde) Zamândan bir müddete denir; tekûlu: أَقَمْتُ عِنْدَهُ مَلَاوَةً مِنَ الدَّهْرِ وَمَلْوَةً أَيْ بُرْهَةً
اَلْمَلَاوَةُ [el-melâvet] (mîm’in fethi ve lâm’ın tahfîfiyle) Zamân-ı tavîl. Ve mîm’in zammı ve kesri dahi lügattir; tekûlu: أَقَمْتُ عِنْدَهُ مَلَاوَةً مِنَ الدَّهْرِ وَمُلَاوَةً وَمِلَاوَةً أَيْ حِينًا وَبُرْهَةً ve tekûlu: مُلَاوَةً مُلِّيتُهَا Yaʹnî “Temettuʹ ve taʹayyüş zamânıdır.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı