اَلْمُمَانَاةُ [el-mumânât] (مُبَاهَاةٌ [mubâhât] vezninde) Mücâzât maʹnâsınadır, ʹalâ-kavlin bir nesneyi bir adama lâzım kılmak, ilzâm ve îcâb maʹnâsınadır; yukâlu: مَانَاهُ إِذَا جَازَاهُ أَوْ أَلْزَمَهُ Ve geciktirmek maʹnâsınadır; yukâlu: مَانَاهُ إِذَا مَاطَلَهُ Ve müdârâ kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَانَاهُ إِذَا دَارَاهُ Ve râkibin ensesine binmek maʹnâsınadır; yukâlu: مَانَاهُ إِذَا عَاقَبَهُ فِي الرُّكُوبِ
اَلْمُمَانَاةُ [el-mumânât] (mîm’in zammı ile) Bir nesneyi eğlendirmek, مُمَاطَلَةٌ [mumâṯalet] maʹnâsına. Ve
مُمَانَاةٌ [mumânât] İntizâra dahi derler. Ve Ebû Zeyd eyitti: مُمَانَاةٌ [mumânât] mükâfât maʹnâsına dahi gelir; tekûlu: مَانَيْتُكَ بِلَا هَمْزٍ بِمَعْنَى كَافَأْتُكَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı