اَلْمَنْحُ [el-menḩ] (مَنْعٌ [menʹ] vezninde) Vermek maʹnâsınadır; yukâlu: مَنَحَهُ الشَّيْءَ مَنْحًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالثَّانِي إِذَا أَعْطَاهُ إِيَّاهُ Ve bir adam mâşiyesinin yün ve yapağı ve süt ve veledi makûlesi menâfiʹini bir âher adama müntefiʹ olmak için ʹâriyet cihetiyle taʹyîn ve tefvîz eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: مَنَحَهُ النَّاقَةَ إِذَا جَعَلَ لَهُ وَبَرَهَا وَلَبَنَهَا وَوَلَدَهَا
اَلْمَنْحُ [el-menḩ] (mîm’in fethi ve nûn’un sükûnuyla) ʹAtâ maʹnâsınadır; yukâlu: مَنَحَهُ يَمْنِحُهُ وَيَمْنَحُهُ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالثَّالِثِ إِذَا أَعْطَاهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı