اَلْمَنْدُوبُ [el-mendûb] (مَحْبُوبٌ [maḩbûb] vezninde) Müstehab demektir ki ahkâm-ı fıkhiyyeden hükm-i maʹrûftur, hakâyık-ı şerʹiyyedendir; yukâlu: عَمَلٌ مَنْدُوبٌ أَيْ مُسْتَحَبٌّ Ve bu hass ve igrâ ile daʹvet eylemek maʹnâsındandır. Miṡbâḩ’ın beyânına göre asl mendûbün-ileyhtir ki işlemesine hass ve igrâ ile daʹvet olunan emrden ʹibârettir. Baʹdehu maʹnâ münfehim olmak hasebiyle sıla hazf olunup mendûb kalmıştır. Ve
مَنْدُوبٌ [Mendûb] Ebû Ṯalḩa Zeyd b. Sehl Ensârî’nin feresi ismidir, Server-i Ekrem sallallâhu ʹaleyhi ve sellem hazretleri ona süvâr olup ve hakkında “إِنْ وَجَدْنَاهُ لَبَحْرًا” buyurdular. إِنْ kelimesi مَا [mâ]-i nâfiye ve lâm إِلاَّ maʹnâsına olmakla مَا وَجَدْنَاهُ إِلاَّ بَحْرًا sebkindedir. Ve
مَنْدُوبٌ [Mendûb] Kezâlik Muslim b. Rebîʹa el-Bâhilî feresinin adıdır. Ve bir mevziʹ adıdır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı