اَلنَّزْغُ [en-nezġ] (نَزْعٌ [nezʹ] vezninde) Bir kimseyi taʹn ve taʹyîble fasl ve mezemmet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: نَزَغَهُ نَزْغًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا طَعَنَ فِيهِ وَاغْتَابَهُ Şârih der ki نَزْغٌ [nezġ] dürtmek, taʹn maʹnâsına mevzûʹdur, maʹânî-i sâ΄ire ondan münşaʹibdir. Ve
نَزْغٌ [nezġ] Nâs beynini ifsâd ile birbirine düşürmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَزَغَ بَيْنَهُمْ إِذَا أَفْسَدَ وَأَغْرَى Ve vesvese vermek maʹnâsına müstaʹmeldir ki derûnu dürtüştürmekten ʹibârettir; yukâlu: نَزَغَهُ الشَّيْطَانُ أَيْ وَسْوَسَ
اَلنَّزْغُ [en-nezġ] (nûn’un fethi ve zâ’nın sükûnuyla) İfsâd etmek; yukâlu: نَزَغَ الشَّيْطَانُ بَيْنَهُمْ يَنْزَغُ نَزْغًا إِذَا أَفْسَدَ وَأَغْرَى Ve
نَزْغٌ [nezġ] Dürtmek maʹnâsına da gelir; yukâlu: نَزَغَهُ بِكَلِمَةٍ إِذَا طَعَنَ فِيهِ مِثْلُ نَسَغَهُ وَنَدَغَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı