اَلنَّفَشُ [en-nefeş] (fethateynle) ve
اَلنُّفَّاشُ [en-nuffâş] (رُمَّانٌ [rummân] vezninde) ve
اَلنَّوَافِشُ [en-nevâfiş] Gece otlakta çobansız mesîb terk olunmuş mevâşîye denir; yukâlu: إِبِلٌ نَفَشٌ وَنُفَّاشٌ وَنَوَافِشُ إِذَا تُرِكَتْ لَيْلاً بِلاَ رَاعٍ Ve
نَفَشٌ [nefeş] (fethateynle) Yüne denir, صُوفٌ [ṡûf] maʹnâsına. Ve ucuzluğa ve bolluğa denir; yukâlu: بَلَدٌ ذُو نَفَشٍ أَيْ خِصْبٍ
اَلنَّفْشُ [en-nefş] (nûn’un fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Pamuk ve yün makûlesi nesneyi parmaklar ile birbirinden ayırıp ditmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَفَشَ الْقُطْنَ وَالصُّوفَ نَفْشًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا شَعِّثَهُ بِالْأَصَابِعِ حَتَّى يَنْتَشِرَ Ve mevâşî gece vakti çobansız kendi başlarına otlamak maʹnâsınadır; yukâlu: نَفَشَتِ الْغَنَمُ أَوِ الْإِبِلُ وَنَفِشَتْ نَفْشًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ وَالرَّابِعِ إِذَا رَعَتْ لَيْلاً بِلاَ رَاعٍ
اَلنَّفَشُ [en-nefeş] (fethateynle) Şol develerdir ki gece çobansız terk oluna.
اَلنَّفْشُ [en-nefş] (nûn’un fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Penbe atmak ve yün atmak; yukâlu: نَفَشْتُ الْقُطْنَ وَالصُّوفَ أَنْفُشُ نَفْشًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı