اَلْجَشْبُ [el-ceşb] (cîm’in fethi ve şîn-i muʹcemenin sükûnuyla) Taʹâm galîz olmak; ʹalâ-kavlin katıksız olmak maʹnâsınadır; yukâlu: جَشَبَ الطَّعَامُ وَجَشِبَ جَشْبًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالرَّابِعِ اِذَا غَلُظَ أَوْ صَارَ بِلاَ أُدْمٍ Ve unu yâ bulguru iri öğütmek maʹnâsınadır; yukâlu: جَشَبَهُ اِذَا طَحَنَهُ جَرِيشًا Ve ʹArablar جَشَبَ اللهُ شَبَابَهُ derler, أَذْهَبَهُ [ežhebehu] maʹnâsına; yaʹnî “Hak taʹâlâ ondan civânlık revnakını izâle edip pîr adam gibi vücûdunu yâbis ve bî-tâb u tarâvet eylesin!” Ve baʹzılar رَدَّأَهُ lafzıyla tefsîr ettiler; yaʹnî جَشَبَهُ اللهُ derler, “Onu dûn ve redî΄ ve kemter eylesin!” maʹnâsına; ve ʹalâ-kavlin أَقْمَأَهُ [aḵme΄ehu] maʹnâsınadır ki “Suverî ve maʹnevî hor ve hakîr eylesin!” demektir. Ve
جَشْبٌ [ceşb] Maʹnâ-yı evvelde vasf-bi’l-masdar olur ki galîz taʹâma yâhûd katıksız taʹâma denir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı