Kamus-ı Muhit - حي maddesi

حَيَّ [ḩayye] (ḩâ’nın ve yâ-i müşeddedenin feth üzere binâsıyla) İsm-i fiʹl-i emrdir, هَلُمَّ ve أَقْبِلْ maʹnâsına ki “tîz beri gel” demektir, Fârisîde “firâz ây” mürâdifidir; yukâlu: حَيَّ عَلَى الصَّلَاةِ أَيْ هَلُمَّ وَأَقْبِلْ إِلَيْهَا

بَنُوحَيٍّ [Benû Ḩayy] (ḩâ’nın fethiyle) ve

بَنُوحِيٍّ [Benû Ḩiyy] (ḩâ’nın kesriyle) ʹArabdan iki batndır. Ve

حَيٌّ [ḩayy] Hak ve sâbit maʹnâsına müstaʹmeldir, niteki لَيٌّ [leyy] bâtıl maʹnâsınadır; ve minhu’l-meselu: “هُوَ لَا يَعْرِفُ الْحَيَّ مِنَ اللِّيِّ” كَمَا يُقَالُ “اَلْحَوَّ مِنَ اللَّوِّ” أَيْ الْحَقَّ مِنَ الْبَاطِلِ أَوْ لَا يَعْرِفُ الْحَوِيَّةَ مِنَ اللَّوِيَّةِ” أَيْ مَا تَحَوَّى مِنَ الْأَمْعَاءِ مِنْ فَتْلِ الْحَبْلِ Yaʹnî baʹzılar bunu vâvîdir dediler, niteki zikr olundu. Ve

حَيٌّ [Ḩayy] Bir kabîle ismidir, nisbetinde حَيَوِيٌّ [ḩayeviyy] denir ve حَيَيِيٌّ [ḩayeyiyy] denir harekâtla.

Vankulu Lugatı - حي maddesi

حَيَّ [ḩayye] (ḩâ’nın fethi ve yâ’nın teşdîdi ve feth üzere binâsı ile) Esmâ΄-i efʹâldendir, هَلُمَّ [helumme] ve اَقْبِلْ [aḵbil] maʹnâsına. Ve âhirinde olan yâ meftûh kılındı mâ-kabli sâkin ve kendi sâkin olduğundan ötürü, nitekim لَيْتَ ve لَعَلَّ kelimelerinde zikr olundu. Ve ʹArab tâ΄ifesi حَيَّ عَلَى الثَّرِيدِ derler, nitekim bâb-ı lâm’da “هلل” tefsîrinde zikr olunmuştur.

اَلْحَيُّ [el-ḩayy] (ḩâ’nın fethi ve yâ’nın teşdîdiyle) Diri olan kimse. Ve

حَيٌّ [ḩayy] Kabîle maʹnâsına dahi gelir.