اَلْعَبْطُ [el-ʹabṯ] (ʹayn’ın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Bezi yarmak; yukâlu: عَبَطَ الثَّوْبَ يَعْبِطُهُ عَبْطًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا شَقَّهُ Ve belâ erişmeğe dahi derler; yukâlu: عَبَطَتْهُ الدَّاهِيَةُ إِذَا نَالَتْهُ Ve bilâ-ʹillet zebh etmeğe dahi derler; yukâlu: عَبَطْتُ النَّاقَةُ إِذَا ذَبَحْتَهَا وَلَيْسَ بِهَا عِلَّةٌ Ve
عَبْطٌ [ʹabṯ] Bir kimse nefsini bilâ-ikrâh harbe ilkâ etmeğe dahi derler; yukâlu: عَبَطَ فُلَانٌ إِذَا أَلْقَى نَفْسَهُ فِي الْحَرْبِ بِلَا إِكْرَاهٍ Ve kizb-i sarîh etmeğe de derler bilâ-ʹözr.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı