اَلْعَرَبِيُّ [el-ʹArabiyy] (عَجَمِيٌّ [ʹacemiyy] ʹArablığı zâhir ve sâbit ve mütehakkak olan kimseye, kezâlik ʹArablığı mütebeyyen olan lisâna denir; yukâlu: رَجُلٌ وَلِسَانٌ عَرَبِيٌّ أَيْ بَيِّنُ الْعُرُوبَةِ وَالْعُرُوبِيَّةِ Şârih der ki عُرُوبَةٌ [ʹurûbet] ve عُرُوبِيَّةٌ [ʹurûbiyyet] ʹayn’ın zammeleriyle efʹâli olmayan masâdırdandır. İntehâ. Ve
عَرَبِيٌّ [ʹarabiyy] Bir nevʹ arpaya denir ki be-gâyet beyâz olup ve sünbülesinin ucu çatal ve dâneleri iri olur, envâʹının ecved ve efdalidir; ve fi’l-hadîsi: “لاَ تَنْقُشُوا فِي خَوَاتِيمِكُمْ عَرَبِيًّا” أَيْ لاَ تَنْقُشُوا فِيهَا مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ لأَنَّهُ كَانَ نَقْشُ خَاتَمِهِ عَلَيْهِ الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ كَأَنَّهُ قَالَ نَبِيًّا عَرَبِيًّا يَعْنِي نَفْسَهُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı