اَلْعُشْوَةُ [el-ʹuşvet] (ʹayn’ın zammı ve kesri ve şîn’in sükûnuyla) Bi-maʹnâhâ; yukâlu: أَوْطَأْتَنِي عَشْوَةً وَعُشْوَةً وَعِشْوَةً أَيْ أَمْرًا مُلْتَبِسًا وَذَلِكَ إِذَا أَوْقَعْتَهُ بِهِ فِي حَيْرَةٍ أَوْ بَلِيَّةٍ Ve
عَشْوَةٌ [ʹaşvet] (ʹayn’ın fethiyle) Gecenin evvelinden rübʹuna varınca geçen zamâna dahi derler, Ebû Zeyd rivâyeti üzere. Ve
عَشْوَةٌ [ʹaşvet] Mutlakan gece karanusuna dahi derler; yukâlu: اَخَذْتُ عَلَيْهِمْ بِالْعَشْوَةِ أَيِ السَّوَادِ مِنَ اللَّيْلِ Ve
عُشْوَةٌ [ʹuşvet] (ʹayn’ın zammı ile) Âteş şuʹlesine dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı