اَلْعَشَا [el-ʹaşâ] (عَصَا [ʹaṡâ] vezninde) ve
اَلْعَشَاوَةُ [el-ʹaşâvet] (عَدَاوَةٌ [ʹadâvet] vezninde) Gecede ve gündüzde göz dumanlı olmağa denir ki bâsırası zaʹîf ve kâsır olmakla manzarası karamtık olur; ʹalâ-kavlin körlüğe denir; yukâlu: فِي عَيْنِهِ عَشًا وَعَشَاوَةٌ أَيْ سُوءُ الْبَصَرِ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ أَوِ الْعَمَى Ve
عَشَا [ʹaşâ] Masdar olur, bir adamın gözü dumanlı yâhûd kör olmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَشِيَ الرَّجُلُ عَشًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَعَشَا يَعْشُو عَشْوًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا سَاءَ بَصَرُهُ أَوْ عَمِيَ Şârih der ki ümmehât-ı sâ΄irede işbu عَشَاءٌ [ʹaşâ΄] mâddesini gündüz görüp gece görmemek ile beyân ederler ki şeb-kûrluk ve tavuk karanusu taʹbîr olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı