اَلْفَشْقُ [el-feşḵ] (مَشْقٌ [meşḵ] vezninde) Kırmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَشَقَ الشَّيْءَ فَشْقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا كَسَرَهُ Ve
فَشْقٌ [feşḵ] Yemek yemekten bir nevʹdir ki dökerek ve saçarak pek pek yemekten ʹibârettir; yukâlu: فَشَقَ الرَّجُلُ فَشْقًا وَهُوَ ضَرْبٌ مِنَ الْأَكْلِ فِي شِدَّةٍ Ve bir adama dünyâlık pek çok teveccüh eylemekle dâ΄imâ dünyâ ile uğraşıp oynamağa meşgûl olmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَشَقُوا الدُّنْيَا فَشْقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا كَثُرَتْ عَلَيْهِمْ فَلَعِبُوا بِهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı