اَلْفَشْلُ [el-feşl] (fâ’nın fethi ve şîn’in sükûnuyla) ve
اَلْفَشِلُ [el-feşil] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Korkak ve zaʹîf ve üşengen ve künd olan şahsa denir; cemʹi فُشْلٌ [fuşl] gelir fâ’nın zammıyla; yukâlu: رَجُلٌ خَشْلٌ فَشْلٌ وَخَشِلٌ فَشِلٌ أَيْ كَسْلَانُ ضَعِيفٌ مُتَرَاخٍ جَبَانٌ Ve
فَشْلٌ [feşl] (şîn’in sükûnuyla) Hatun mihaffe içine فِشْلٌ [fişl] düzmek maʹnâsınadır, ke-mâ se-yuzkeru; yukâlu: فَشِلَتِ الْمَرْأَةُ الْهَوْدَجَ إِذَا جَعَلَتْ لَهَا فِشْلًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı