الَفِقْهُ [el-fiḵh] (fâ’nın kesriyle) Bir nesneyi zihn ve fıtnatla gereği gibi anlayıp bilmek maʹnâsınadır; baʹdehu şeref ve siyâdeti için ʹilm-i dîn ü şerîʹatta ʹalem-i gâlib oldu ki ʹilm-i fıkh ile müteʹâref olan ʹilm-i şerîf olacaktır. Şârih der ki mü΄ellifin sevkine göre usûl ve fürûʹ ve tefsîr ve hadîs dâhildir. Ve bu bâbda Ḩanefiyye ile Şâfiʹiyye beynlerinde ihtilâf vardır ve mü΄ellif Şâfiʹî’dir. Ve İbn Ešamp;îr’in beyânına göre mertebe-i sâniyede ʹilm-i fürûʹ ve fetvâya muhassastır. Ve
فِقْهٌ [fiḵh] Yalnızca anlamak, fehm maʹnâsınadır; yukâlu: فَقِهَ الشَّيْءَ فِقْهًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا فَهِمَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı