اَلْقَرِيحَةُ [el-ḵarîḩat] (سَفِينَةٌ [sefînet] vezninde) Kuyudan en evvel istihrâc olunan suya denir; tekûlu: شَرِبْتُ قَرِيحَةَ الْبِئْرِ أَيْ أَوَّلَ مَا اسْتُنْبِطَ مِنْهَا Ve
قَرِيحَةٌ [ḵarîḩat] İnsânın mecbûl olduğu tabîʹate ıtlâk olunur; yukâlu: لِفُلاَنٍ قَرِيحَةٌ جَيِّدَةٌ أَيْ طَبِيعَةٌ Miftâḩ şerhinde ʹAllâme-i Şîrâzî demiştir ki tabîʹate قَرِيحَةٌ [ḵarîḩat] ıtlâkı mecâz bi-merâtibdir, zîrâ asl-ı قَرِيحَةٌ [ḵârîḩat] karh ve hafr olunan kuyuya denir. Baʹdehu en evvel istinbât olunan şey΄e ıtlâk olunur. Baʹdehu ibtidâʹ olunan şiʹr ve hutbe makûlesine, ondan muhallâ olan tabîʹate ıtlâk olunmuştur, lâkin ibtidâ-i emrden bi΄re teşbîh olunmak ahsar-ı tarîktir. Ve
قَرِيحَةٌ [ḵarîḩat] Her nesnenin evveline ıtlâk olunur; tekûlu: أَخَذَتْ قَرِيحَةَ الشَّيْءِ أَيْ أَوَّلَهُ وَبَاكُورَتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı