اَلشَّوْرُ [eş-şevr] (şîn’in fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Bal sağmak; tekûlu: شُرْتُ الْعَسَلَ إِذَا اجْتَنَيْتَهَا Ve
شَوْرٌ [şevr] Davarı beyʹe ʹarz etmek mahallinde ileri geri sürmeğe de derler; yukâlu: شُرْتُ الدَّابَّةَ شَوْرًا أَيْ عَرَضْتُهَا عَلَى الْبَيْعِ أَقْبَلْتُ بِهَا وَأَوْبَرْتُ Ve
قَعْقَاعُ بْنُ شَوْرٍ [Ḵaʹḵâʹ b. Şevr] Bir recülün ismidir. Ve
شَوْرٌ [şevr] At semirip güzellenmeğe dahi derler; yukâlu: شَارَ الْفَرَسُ أَيْ سَمِنَ وَحَسُنَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı