اَلْقَفَارُ [el-ḵafâr] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Şol kavuta denir ki ona âher nesne katılmamış ola; yukâlu: سَوِيقٌ قَفَارٌ أَيْ غَيْرُ مَلْتُوتٍ يَعْني بِالْأُدْمِ Ve katıksız ekmeye denir, niteki قَفَرٌ [ḵafer] dahi denir; yukâlu: خُبْزٌ قَفَرٌ وَقَفَارٌ أَيْ غَيْرُ مَأْدُومٍ Ve
قَفَارٌ [Ḵafâr] Ḣâlid b. ʹÂmir nâm kimsenin lakabıdır. Bir velîme tertîbe edip hemân nâsı nân ve leben ile savup koyun ve keçi ve deve kısmı zebh eylememekle قَفَارٌ [ḵafâr] ile telkîb eylediler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı