اَلْقَفَّانُ [el-ḵaffân] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Bir nesnenin her ahvâline ıttılâʹ için ardını ve ötesini gereği gibi alıp araştırmağa ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ عَلَى قَفَّانِهِ أَيْ جُمَّاعِهِ وَاسْتِقْصَاءِ عَمَلِهِ Şârih der ki mü΄ellif bunu “ق،ف،ف” mâddesinde dahi zikr eylemekle burada جَمَاعَتِهِ nüshası galattır. Ve bu قَفَنٌ [ḵafen] mâddesinden me΄hûzdur ki kafâ maʹnâsınadır. Bu cihetle bir nesnenin yâ bir kimsenin ensesine düşüp ahvâl ve evzâʹını istiksâ eden adama denir. Pes maʹnâ-yı mezbûrdan istiʹmâli mübâlaga olur. Ve baʹzılar nûn’unu zâ΄id ʹadd eylediler, niteki mü΄ellif ona riʹâyetle de fâ΄ bâbında dahi zikr eyledi. Ve baʹzılar قَبَّانٌ [ḵabbân] lafzından muʹarrebdir dediler, zîrâ فُلَانٌ قَفَّانٌ عَلَى فُلَانٍ derler, يَتَحَفَّظُ أَمْرَهُ وَيُحَاسِبُهُ maʹnâsına. İntehâ. Ve
قَفَّانٌ [ḵaffân] Kapana denir ki büyük terazidir. Ve emîn ve muʹtemedün ʹaleyh adama ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ قَفَّانٌ أَيْ أَمِينٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı