اَلْقُلَاعَةُ [el-ḵulâʹat] (ḵâf’ın kezâlik zammı ve lâm’ın tahfîfiyle) Vâhidi, zikr olunan balçıktan bir pâre maʹnâsına. Ve
قُلَاعٌ [ḵulâʹ] Kezâlik mantar çıkmalı oldukta yerden kabarıp kalkan kemreye derler ki o mahalde mantar olduğuna delâlet kıla. Ve
قُلَاعَةٌ [ḵulâʹat] Şol büyük kayaya dahi derler ki düz yerde vâkiʹ ola. Ve kezâlik şol taşa ve keseğe dahi derler ki koparılıp atılmış ola; yukâlu: رَمَاهُ بِقُلَاعَةٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı