اَلْكَيْنُ [el-keyn] (زَيْنٌ [zeyn] vezninde) Tevâzuʹ ve huzûʹ eylemek maʹnâsınadır; كَيْنٌ [keyn]-i âtîden me΄hûzdur; yukâlu: كَانَ لَهُ يَكِينُ كَيْنًا إِذَا خَضَعَ Ve
كَيْنٌ [keyn] Nisvân fercinin dâhilinde olan ete denir, ʹalâ-kavlin çekirdeğin etrâfında olan pürüzler gibi pürtük pürtük hurde bezceğizlere denir; yâhûd lahm-ı zâ΄idine denir; cemʹi كُيُونٌ [kuyûn] gelir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı