نَحْنُ [naḩnu] (nûn’un fethi ve ḩâ-yı mühmelenin sükûnu ve nûn-ı ahîrenin zamm üzere binâsıyla) Zamîr-i mütekellim maʹa’l-gayrdır, biz demektir; onunla nefslerinden muhbir olan tesniye ve cemʹ irâde olunur. Ve ʹinde’l-baʹz zamîr-i mütekellim-i vahde olan أَنَا kelimesinin min-gayri lafzihâ cemʹidir, ictimâʹ-ı sâkineyn mahzûru için âhiri tahrîk olundu. Ve harekât-ı sâ΄ire beyninde zamme ihtiyâr olunduğunun vechi budur ki çün zamme cemʹe delâlet edip cemʹ muzmere ise vâv ve mîm delâlet eder, فَعَلُوا ve أَنْتُمْ gibi; vâv ise zammenin cinsindendir, pes mücâneset için zamme ile tahrîk eylediler.
نَحْنُ [naḩnu] (nûn’un fethi ve ḩâ’nın sükûnu ve nûn-ı sânînin zamm üzere binâsı ile) Biz maʹnâsına, أَنَا kelimesinin cemʹidir, min-gayr-i lafzihâ. Ve âhiri zamme ile tahrîk olundu, iltikâ΄-i sâkineynden ötürü ve zamme ihtiyâr olundu;zamme vâv’ın baʹzı olup ve vâv ʹalâmet-i cemʹ olup نَحْنُ cemʹinden kinâyet olduğu içindir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı