Kamus-ı Muhit - نوح maddesi

نُوحٌ [Nûḩ] (nûn’un zammıyla) Kelime-i aʹcemiyyedir. Bir peygamber-i zî-şân ismidir, hiffeti için munsarıftır, yaʹnî ʹucme ve taʹrîf ile. Gerçi gayr-i munsarıf olmak lâzımdır, lâkin vasatının hiffeti yaʹnî sükûnu iki sebebin birinin sıkletine mâniʹ olmakla munsarıf olmuştur, لُوطٌ [Lûṯ] ve هُودٌ [Hûd] kelimeleri dahi böylecedir. Ve Ḣaṯîb İsḩâḵ b. Muḩâmmed en-Nûḩî ve Ḣaṯîb İsmâʹîl b. Muḩammed en-Nûḩî ki muhaddislerdir, cedleri olan Nûḩ nâm kimseye mensûblardır.

اَلنَّوْحُ [en-nevḩ] (nûn’un fethi ve vâv’ın sükûnuyla) ve

اَلنُّوَاحُ [en-nuvâḩ] (nûn’un zammıyla) ve

اَلنِّيَاحُ [en-niyâḩ] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) ve

اَلنِّيَاحَةُ [en-niyâḩat] كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) ve

اَلْمَنَاحُ [el-menâḩ] (مَرَاحٌ [merâḩ] vezninde) Meyyit üzere feryâd ve figân ederek ağlamak maʹnâsınadır ki Türkîde sağı sağmak taʹbîr olunur; yukâlu: نَاحَتِ الْمَرْأَةُ زَوْجَهَا وَعَلَى زَوْجِهَا تَنُوحُ نَوْحًا وَنُوَاحًا وَنِيَاحًا وَنِيَاحَةً وَمَنَاحًا إِذَا بَكَتْ عَلَيْهِ بِصِيَاحٍ وَعَوِيلٍ Ve bundan ism نِيَاحَةٌ [niyâḩat]tır, masdarı gibi ki sağı taʹbîr olunur. Ve

نَوْحٌ [nevḩ] Nagamâtla güvercin ötmek maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: نَاحَتِ الْحَمَامَةُ إِذَا سَجَعَتْ

Vankulu Lugatı - نوح maddesi

نُوحٌ [Nûḩ] (nûn’un zammıyla) Nûḩ nebînin ismidir salavâtullâhi ʹaleyhi ve selâmuhu. Munsarıftır, ʹucme ve taʹrîf insirâfına mâniʹ olmamıştır. Kezâlik her ism ki üç harf üzere olup vasatı sâkin ola, munsarıf olur, لُوطٌ [Lûṯ] gibi meselâ, zîrâ vasatının hiffeti sebebeynin birinin sıkletine mâniʹ olmuştur.