هَاتِ [hâti] (tâ’nın kesriyle) İsm-i fiʹl-i emrdir, أَعْطِنِي [aʹṯinî] maʹnâsına ki “bana ver” ve “bana getir” demektir; yukâlu: هَاتِ يَا رَجُلُ وَهَاتِيَا وَهَاتُوا أَوْ هَاتِينَ مِثْلَ عَاطِينَ Şârih der ki İmâm Ḣalîl dedi ki işbu هَاتِ [hâti] kelimesi “آتَى- يُؤْتِي- إِيتَاءً” mâddesinden emrdir, hemze-i sâniye elife kalb olunup ve hâ΄ hemzeye muʹâkıb olmuştur. أَيَا ve هَيَا ve أَرَاقَ ve هَرَاقَ gibi ve ʹArabların مَا أُهَاتِيكَ kavlleri bunu mü΄eyyiddir.
هَاتِ [hâti] (tâ’nın kesriyle) Bir kelimedir ki ver bana demektir, أَعْطِنِي maʹnâsına; yukâlu: هَاتِ يَا رَجُلُ [ Ve] هَاتِيَا [hâtiyâ] tesniye-i müzekkeri, هَاتُوا [hâtû] cemʹ-i müzekkeri, هَاتِي [hâtî] yâ΄ ile mü΄nnesi, هَاتِيَا [hâtiyâ] tesniye-i mü΄ennesi, هَاتِينَ [hâtîne] cemʹ-i mü΄ennesi, عَاطَيْنَ gibi; ve tekûlu: هَاتِ لَا هَاتَيْتَ Yaʹnî “ Ver ki vermeğe kâdir olmayasın.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı