اَلْوَكْفُ [el-vekf] (vâv’ın fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Meşinden olan sofraya ve döşemeye denir, نَطَعٌ [neṯaʹ] maʹnâsına. Ve
وَكْفٌ [vekf] ve
وَكِيفٌ [vekîf] ve
تَوْكَافٌ [tevkâf] (تَذْكَارٌ [težkâr] vezninde) Bir nesne damlayıp akmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَكَفَ الْبَيْتُ يَكِفُ وَكْفًا وَوَكِيفًا وَتَوْكَافًا إِذَا قَطَرَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı