اَلْهَوْبَرُ [el-hevber] (جَوْهَرٌ [cevher] vezninde) Pârs dedikleri cânvere denir, ʹalâ-kavlin eniğine denir. Ve sûsen ismidir ki zanbak taʹbîr olunan şükûfedir yâhûd kırmızı nevʹine denir. Ve tüyü çok maymuna denir. Ve bir mevziʹ ismidir ki onda قَتَادٌ [ḵatâd] yaʹnî gürgen taʹbîr olunan çalı pek çoktur. Ve minhu’l-meselu: ḣإِنَّ دُونَ الطَّلْمَةِ خَرْطَ قَتَادِ هَوْبَرٍḢ Burada اَلظُّلْمَة nüshaları galattır, savâb olan طَلْمَةٌ olmaktır ṯâ’nın fethi ve lâm’ın sükûnuyla ki ekmeğe denir, خُبْزٌ [ḣubz] maʹnâsına. Yaʹnî “Nân-ı ʹazîz tahsîl eylemek gürgen çalısını sıyırmak gibidir ki be-gâyet düşvârdır.” Ve
هَوْبَرٌ [Hevber] Esâmîdendir: Yezîd b. Hevber el-Ḩârišamp;î rü΄esâ-yı ʹArabdan bir kimse idi ki ʹâkıbet maktûl oldu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı