اَلْإِشْوَاءُ [el-işvâ΄] (hemzenin kesri ve elifin meddiyle) Halka biryân yedirmek; tekûlu: أَشْوَيْتُ الْقَوْمَ إِذَا أَطْعَمْتَهُمُ الشِّوَاءَ Ve
إِشْوَاءٌ [işvâ΄] Ekl olunan taʹâmdan bakiyye alıkomağa dahi derler; tekûlu: تَعَشَّى فُلَانٌ فَأَشْوَى مِنْ عَشَائِهِ أَيْ أَبْقَى مِنْهُ بَقِيَّةً Ve عَشَاءٌ [ʹaşâ΄] ʹayn’ın fethiyle akşam vakti yenen taʹâma derler. Ve
إِشْوَاءٌ [işvâ΄] Ölüm yeri olmayan yere varmağa dahi derler; yukâlu: رَمَاهُ فَأَشْوَاهُ إِذَا لَمْ يُصِبِ الْمَقْتَلَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı