Kamus-ı Muhit - المراعاة maddesi

اَلْمُرَاعَاةُ [el-murâʹât] (مُبَاهَاةٌ [mubâhât] vezninde) Bir adamı bir kimse ihsân ederek gözetip hıfz ve nigâh eylemek maʹnâsınadır ki hakkına hürmet ve riʹâyet eylemek taʹbîr olunur; tekûlu: رَاعَيْتُهُ إِذَا لَاحَظْتَهُ مُحْسِنًا إِلَيْهِVe minhu: مُرَاعَاةُ الْحُقُوقِ Ve bir işin ʹâkıbeti neye müncer olur diye gözetmek maʹnâsınadır; tekûlu: رَاعَيْتُ الْأَمْرَ إِذَا نَظَرْتَ إِلَامَ يَصِيرُ Burada م kelimesi ما muhaffefidir. Ve hayvânlar birbiriyle berâberce otarmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَاعَى الْحِمَارُ الْحُمُرَ إِذَا رَعَى مَعَهَا Ve kevâkibe nazar ederek gurûbuna muntazır olmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَاعَى النُّجُومَ إِذَا رَاقَبَهَا وَانْتَظَرَ مَغِيبَهَا Ve bir nesneyi hıfz ve nigâh eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَاعَى أَمْرَهُ إِذَا حَفِظَهُ Ve bir yerde otlak çok olmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَاعَتِ الْأَرْضُ إِذَا كَثُرَ فِيهَا الْمَرْعَى Ve bir adamın sözüne kulak tutmak maʹnâsınadır; tekûlu: رَاعِنِي سَمْعَكَ أَيِ اسْتَمِعْ مَقَالَتِي

Vankulu Lugatı - المراعاة maddesi

اَلْمُرَاعَاةُ [el-murâʹât] (mîm’in zammı ile) Bir nesnenin âhiri neye müncer olur diye nazar kılmak; tekûlu: رَاعَيْتُ الْأَمْرَ إِذَا نَظَرْتَ إِلَامَ يَصِيرُ أَيْ إِلَى مَا يَصِيرُ فَحُذِفَ الْأَلِفُ كَمَا حُذِفَ مِنْ ﴿عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ﴾ (النبأ، 1) Ve

مُرَاعَاةٌ [murâʹat] Mutlakan mülâhaza etmeğe dahi derler. Ve hukûk riʹâyet etmeğe de derler; ve yukâlu:اَلْحِمَارُ يُرَاعِي الْحُمْرَ” ” Yaʹnî har sâ΄ir harlarla otlayıp onların hakkına mâniʹ olmaz. Ve

مُرَاعَاةٌ [murâʹat] Bir kimsenin kelâmına kulak tutmağa dahi derler, ʹalâ-mâ se-yecîʹu.