اَلنَّغِيقُ [en-neġîḵ] (شَهِيقٌ [şehîḵ] vezninde) Karga ötmek maʹnâsınadır, ʹalâ-kavlin mâdde-i mezbûre hayr olan husûsta ötmesine mahsûstur, niteki نَعَبَ şerr olan mâddeye mahsûstur, yaʹnî ʹArablar karganın âvâzından tefe΄΄ül ve tatayyür eylemeleriyle tefe΄΄ülde نَغَقَ ve tatayyürde نَعَبَ istiʹmâl olunur; yukâlu: نَغَقَ الْغُرَابُ نَغِيقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا صَاحَ أَوْ نَغَقَ فِي الْخَيْرِ وَنَعَبَ فِي الشَّرِّ Ve
نَغِيقٌ [neġîḵ] Şol nâkaya denir ki aralık aralık boğuk ses ile bağırır ola; yukâlu: نَاقَةٌ نَغِيقٌ إِذَا كَانَتْ تَبْغِمُ بُعَيْدَاتِ بَيْنٍ
اَلنَّغِيقُ [en-neġîḵ] (nûn’un fethi ve ġayn-ı muʹcemenin kesri ve meddiyle) Karga çağırmak; yukâlu: نَغَقَ الْغُرَابُ يَنْغَقُ نَغِيقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا صَاحَ Ve
نَغِيقٌ [neġîḵ] Şol nâkaya derler ki ahyânen çağıra ve savtı fesâhat üzere olmaya, yaʹnî sâfî âvâzla çağırmaya.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı