Kamus-ı Muhit - النظورة maddesi

اَلنَّظُورُ [en-nażûr] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) ve

اَلنَّظُورَةُ [en-nażûret] (hâ’yla) ve

اَلنَّاظُورَةُ [en-nâżûret] ve

اَلنَّظِيرَةُ [en-nażîret] Şol seyyid ve zî-şân adama ıtlâk olunur ki emri cârî ve ihsânı me΄mûl olmakla herkes kendisine nazar eder ola; yukâlu: فُلاَنٌ نَظُورٌ وَنَظُورَةٌ وَنَاظُورَةٌ وَنَظِيرَةٌ أَيْ سَيِّدٌ يُنْظَرُ إِلَيْهِ Ve bunun müfred ve cemʹi ve müzekker ve mü΄ennesi berâberdir. ʹAlâ-kavlin نَظِيرَةٌ [nażîret] ve نَظُورَةٌ [nażûret], نَظَائِرُ [nażâ΄ir] üzere cemʹlenir. Ve

نَظُورٌ [nażûr] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Şol kimseye ıtlâk olunur ki kendisine mühim olan kimse tarafından dâ΄imâ nazarını igfâl eylemez ola; yukâlu: رَجُلٌ نَظُورٌ إِذَا كَانَ لاَ يُغْفِلُ نَظَرَهُ إِلَى مَنْ أَهَمَّهُ Gerçi nüshalarda مَنْ ʹunvânıyla olup lâkin Esâs’ta إِلَى مَا أَهَمَّهُ ʹibâretiyle ki مَا ʹunvânıyla da mersûmdur ve bu savâb olmak gerektir. Pes kendisine mühim olan nesneye idâme-i nazar eder demek olur. Ve

نَظُورَةٌ [nażûret] ve

نَظِيرَةٌ [nażîret] ʹAskerin karakoluna ıtlâk olunur; yukâlu: هُمْ نَظُورَةُ الْجَيْشِ وَنَظِيرَتُهُمْ أَيْ طَلِيعَتُهُمْ [Ve]

Vankulu Lugatı - النظورة maddesi

اَلنَّظِيرَةُ [en-neżîret] (nûn’un fethi ve żâ’nın kesri ve meddiyle) ve

اَلنَّظُورَةُ [en-neżûret] (nûn’un fethi ve żâ’nın zammıyla) Bunların ikisi de şol kimsedir ki göze görünür ve yarar ola; yukâlu: فُلَانٌ نَظِيرَةُ قَوْمِهِ وَنَظُورَةُ قَوْمِهِ لِلَّذِي يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ مِنْهُمْ