اَلْوَافِدُ [el-vâfid] (وَاحِدٌ [vâḩid] vezninde) Vech-i mezkûr üzere elçiye ve bir maslahat zımnında kavmi tarafından emîr ve sultâna gelen adama denir. Ve develerin önünce ve bağırtlak ve sâ΄ir kuşların önünce giden deveye ve kuşa ıtlâk olunur. Ve
وَافِدٌ [vâfid] Ağızın her tarafında yanaktan şol mevziʹe ıtlâk olunur ki taʹâm mazg ederken yumrulanıp pîrlik hâlinde dişler döküldükten sonra çukurlanır. İki tarafına وَافِدَانِ [vâfidân] denir. Ve “مَنْ شَابَ غَارَ وَافِدَاهُ” durûb-ı emsâldendir. Ve “Filân pîr olup dişleri döküldü” diyecek yerde “غَارَ وَافِدَاهُ” derler, Türkîde “avurtları çöktü” taʹbîr olunur. Ve
وَافِدٌ [Vâfid] ʹArabdan bir küçük kabîle adıdır.
اَلْوَافِدُ [el-vâfid] (fâ’nın kesriyle) Elçi olan kimse. Ve
وَافِدٌ [vâfid] Deve sürüsünden ileri giden deveye derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı