اَلْوَبْطُ [el-vebṯ] (حَبْطٌ [ḩabṯ] vezninde) ve
اَلْوَبَاطَةُ [el-vebâṯat] (سَمَاحَةٌ [semâḩat] vezninde) ve
اَلْوَبَطُ [el-vebaṯ] (fethateynle) ve
اَلْوُبُوطُ [el-vubûṯ] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Zaʹîf olmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَبَطَ فُلاَنٌ مُثَلَّثَةَ الْبَاءِ أَيْ بِالْفَتْحِ وَالْكَسْرِ وَالضَّمِّ يَبِطُ كَيَعِدُ وَيَوْبَطُ كَيَوْجَلُ وَتُضَمُّ الْعَيْنُ وَبْطًا وَوَبَاطَةً وَوَبَطًا وَوُبُوطًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالرَّابِعِ وَالْخَامِسِ إِذَا ضَعُفَ Ve
وَبْطٌ [vebṯ] Bir adamın kadrini hatt ile tahkîr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَبَطَهُ يَبِطُهُ وَبْطًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا وَضَعَ مِنْ قَدْرِهِ Ve minhu hadîsu’d-duʹâ΄i: “اَللَّهُمَّ لاَ تَبِطْنِي بَعْدَ أَنْ رَفَعْتَنِي” Ve bir kimsenin nasîbini kemter eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَبَطَ حَظَّهُ إِذَا أَخَسَّهُ Ve yaranın ağzını açmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَبَطَ الْجُرْحَ إِذَا فَتَحَهُ Ve bir adamı işinden alıkomak maʹnâsınadır; yukâlu: وَبَطَهُ عَنْ حَاجَتِهِ إِذَا حَبَسَهُ
اَلْوَبَطُ [el-vebaṯ] (fethateynle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: وَبِطَ يَبَطُ وَبَطًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ Ve habs maʹnâsına da gelir; yukâlu: أَرَدْتُ حَاجَةً فَوَبِطَنِي عَنْهَا فُلَانٌ أَيْ حَبَسَنِي
اَلْوَبْطُ [el-vebṯ] (vâv’ın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Re΄y zaʹîf olmak; yukâlu: وَبِطَ رَأْيُ فُلَانٍ يَبِطُ وَبْطًا إِذَا ضَعُفَ رَأْيُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı