tez΄âr ~ تَزْءَارٌ

Kamus-ı Muhit - تزءار maddesi

اَلزَّأْرُ [ez-ze΄r] (zâ’nın fethi ve hemzenin sükûnuyla) ve

اَلزَّئِيرُ [ez-ze΄îr] (zâ’nın fethiyle) Arslanın sînesinden zuhûr eden savta denir ki inirti ve gümürtü taʹbîr olunur; yukâlu: لَيْثٌ لَهُ زَأْرٌ وَزَئِيرٌ أَيْ صَوْتٌ مِنْ صَدْرِهِ Ve

زَأْرٌ [ze΄r] ve

زَئِيرٌ [ze΄îr] ve

تَزْءَارٌ [tez΄âr] (تَذْكَارٌ [težkâr] vezninde) Masdar olurlar, arslan gümrenmek ve bağırmak maʹnâsınadır; yukâlu: زَأَرَ الْأَسَدُ وَزَئِرَ زَأْرًا وَزَئِيرًا وَتَزْءَارًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالثَّالِثِ وَالرَّابِعِ إِذَا صَاتَ مِنْ صَدْرِهِ Ve esrimiş deve, arslan gibi içerisinden uzun uzadı inremek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: زَأَرَ الْفَحْلُ إِذَا رَدَّدَ صَوْتَهُ فِي جَوْفِهِ ثُمَّ مَدَّهُ

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı