اَلتُّرَّهَةُ [et-turrehet] (قُبَّرَةٌ [ḵubberet] vezninde) ve
اَلتُّرَّهُ [et-turreh] (سُكَّرٌ [sukker] vezninde) Bâtıl ve beyhûde maʹnâsınadır; yukâlu: جَاءَ بِالتُّرَّهَةِ وَالتُّرَّهِ أَيِ الْبَاطِلِ Ve
تُرَّهَةٌ [turrehet] Câddeden ayrılmış ince ve dar yola denir ki çığır taʹbîr olunur; yukâlu: أَخَذَ التُّرَّهَةَ وَهِيَ الطَّرِيقُ الصَّغِيرَةُ الْمُتَشَعِّبَةُ مِنَ الْجَادَّةِ Ve âfet ve dâhiyeye denir. Ve rüzgâra denir, rîh maʹnâsına. Ve buluta denir, sehâb maʹnâsına. Ve düz ovaya denir, صَحْصَحٌ [ṡaḩṡaḩ] maʹnâsına. Ve bir küçük cânver ismidir ki kumsallarda olur; cemʹi تُرَّهَاتٌ [turrehât] ve تَرَارِيهُ [terârîh] gelir tâ-yı meftûha ile. Ve baʹzılar dedi ki تُرَّهَاتٌ [turrehât] ki تُرَّهَةٌ [turrehet]in cemʹidir, fi’l-asl otsuz susuz kır beyâbânlara denir, baʹdehu beyhûde ve ebâtîl için istiʹâre olundu. Kezâlik beyhûde ve ʹabes ve herze kelimâta ıtlâk olunur, kelimât-ı mecânîn gibi; yukâlu: أَتَى بِالتُّرَّهَاتِ أَيِ الْأَبَاطِيلِ وَالْأَقَاوِيلِ الْخَالِيَةِ مِنَ الطَّائِلِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı