اَلْحُلُوءُ [el-ḩulû΄] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Zikr olunan tûtiyâ taşını birbirine sürüp tûtiyâ peydâ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَلَأَ لَهُ حُلُوءًا إِذَا حَكَّ الْحَلُوءَ لَهُ
اَلْحُلاَءَةُ [el-ḩulâ΄et] (بُرَادَةٌ [burâdet] vezninde) ve
اَلْحَلُوءُ [el-ḩalû΄] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Sürme taşının ezilmişine denir ki sürme taşlarını birbirine sürmekle hâsıl olan gubârdır, murâd, tûtiyâ olacaktır ki كُحْلٌ مَسْحُوقٌ [kuḩl meshûḵ] gibi, onunla da iktihâl olunur.
اَلْحَلُوءُ [el-ḩalû΄] (ḩâ’nın fethi ve lâm’ın zammıyla ʹalâ-vezni فَعُول [faʹûl]) Bir taşı bir taşa sürüp mâ-beyninden hâsıl olan tozuyla âyînenin pâsın açmak; tekûlu: حَلَأْتُ لَهُ حَلُوءًا إِذَا حَكَكْتَ لَهُ حَجَرًا عَلَى حَجَرٍ ثُمَّ جَعَلْتَ الْحُكَاكَةَ عَلَى كَفِّكَ وَصَدَّأْتَ بِهِ الْمِرْآةَ Ve حُكَاكَةٌ [ḩukâket] ḩâ-i mühmelenin zammıyla hâsıl olan toz. Ve تَصْدِئَةٌ [taṡdi΄et] pâs gidermek maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı