Kamus-ı Muhit - شد maddesi

اَلشَّدُّ [eş-şedd] (şîn’in fethiyle) Seğirtmek maʹnâsınadır ki seyrde şiddet etmekten ʹibârettir; yukâlu: شَدَّ الرَّجُلُ شَدًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا عَدَا Ve

شَدُّالنَّهَارِ [şeddu’n-nehâr] Gündüzün irtifâʹından ʹibârettir ki kaba kuşluk olmaktır; yukâlu: شَدَّ النَّهَارُ إِذَا ارْتَفَعَ Şârih اَلنَّارُ nüshasını tahti΄e eylemiştir. Vâkıʹâ cemîʹ-i ümmehâtta النَّهَارُ ʹunvânıyla müsebbettir. Ve kâle fi’l-Esâs: أَتَانَا شَدُّ النَّهَارِ وَشَدُّ الضُّحَى وَهُوَ ارْتِفَاعُهُ Ve

شَدٌّ [şedd] Bir nesneyi kavî ve muhkem kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَدَّ عَضُدَهُ أَيْ قَوَّاهُ Ve bir nesneyi muhkem bağlamak maʹnâsınadır. Asl maʹnâ-yı mevzûʹun-leh budur, sâ΄ir maʹânî bundan me΄hûzdur; yukâlu: شَدَّهُ إِذَا أَوْثَقَهُ يَعْنِي عَقَدَ قَوِيًّا

Vankulu Lugatı - شد maddesi

اَلشَّدُّ [eş-şedd] (şîn’in fethiyle) Seğirtmek, عَدْوٌ [ʹadv] maʹnâsına; yukâlu: شَدَّ أَيْ عَدَا Ve

شَدَّ [şedd] İrtifâʹ maʹnâsına da gelir; yukâlu: شَدَّ النَّهَارُ أَيِ ارْتَفَعَ Ve

شَدٌّ [şedd] Kavî kılmak maʹnâsına dahi gelir; yukâlu: شَدَّ عَضُدَهُ أَيْ قَوَّاهُ Ve

شَدٌّ [şedd] Muʹtemedun ʹaleyh maʹnâsına da gelir; yukâlu: شَدَّهُ أَيْ أَوْثَقَهُ يَشُدُّهُ وَيَشِدُّهُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي وَهُوَ مِنَ النَّوَادِرِ Ferrâ eyitti: Şol fiʹl ki فَعَلْتُ vezni üzeredir muzâʹaftan fiʹl-i lâzım olursa muzâriʹi meksûrü’l-ʹayn’dır عَفَفْتُ ve أَعِفُّ gibi. Ve eger müteʹaddî olursa رَدَدْتُ ve مَدَدْتُ gibi muzâriʹi يَفْعُلُ gelir mazmûmu’l-ʹayn illâ üç kelime nâdir vâkiʹ olmuştur ki biri شَدَّهُ-يَشُدُّهُ-وَيَشِدُّهُ Ve biri dahi عَلَّهُ –يَعُلُّهُ-وَيَعِلُّهُ [Bu] عَلَلٌ [ʹalel]den ki عَلَلٌ [ʹalel] ikinci mertebede su içmeğe derler. Ve biri dahi نَمَّ-يَنِمُّ dur; yukâlu: نَمَّ الْحَدِيثَ يَنُمُّهُ وَيَنُمِّهُ Ve Ferrâ eyitt: Şol fiʹl ki bu zikr olunana muhâlif gelir işitilmeyen fiʹllerinden o kalîldir, aslı zammladır, illâ hemîn bir fiʹl kesrile gelmiştir ammâ zamm şerîk olmaksızın ki o حَبَّهُ-يَحِبُّهُ dur.