Kamus-ı Muhit - شحط maddesi

اَلشَّحْطُ [eş-şaḩṯ] (şîn’in fethi ve ḩâ-yı mühmelenin sükûnuyla) ve

اَلشَّحَطُ [eş-şeḩaṯ] (fethateynle) ve

اَلشُّحُوطُ [eş-şuḩûṯ] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) ve

اَلْمَشْحَطُ [el-meşḩaṯ] (مَطْلَبٌ [maṯlab] vezninde) Baʹîd olmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْمَزَارُ شَحْطًا وَشَحَطًا وَشُحُوطًا وَمَشْحَطًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَشَحِطَ شَحَطًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا بَعُدَ Ve şerbete azca su karıştırmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الشَّرَابَ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَرَّقَ مَزْجَهُ Ve boğazlamak maʹnâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْجَمَلَ إِذَا ذَبَحَهُ Bunda mühmele ile aʹlâdır. Ve bâyiʹ pazarlıkta mebîʹin nihâyet-i kıymetine bâlig olmak, ʹalâ-kavlin pahasında hadd ve kadri savuşup haktan tebâʹud ve tecâvüz eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْبَعِيرَ فِي السَّوْمِ إِذَا بَلَغَ أَقْصَى ثَمَنِهِ أَوْ تَبَاعَدَ عَنِ الْحَقِّ وَجَاوَزَ الْقَدْرَ ve yukâlu: شَحِطَ الْبَعِيرَ شَحْطًا كَسَمِعَ سَمْعًا Ve bir kimseyi sebk edip ondan ıraklaşmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَحَطَ فُلاَنًا إِذَا سَبَقَهُ وَتَبَاعَدَ عَنْهُ Ve asmanın çubukları kerevit üzere kalkıp yatmak için yanlarına dayak nasb eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْحَبَلَةَ إِذَا وَضَعَ إِلَى جَنْبِهَا خَشَبَةً حَتَّى تَسْتَقِلَّ إِلَى الْعَرِيشِ Ve doldurmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْإِنَاءَ إِذَا مَلَأَهُ Ve lînetle yestehlemek maʹnâsınadır; yukâlu: شَحَطَ فُلاَنٌ إِذَا سَلَحَ Ve kuş çımkırmak ve sağnamak maʹnâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الطَّائِرُ إِذَا سَقْسَقَ Ve bir kimseyi ʹakreb sokmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَحَطَتِ الْعَقْرَبُ إِيَّاهُ إِذَا لَدَغَتْهُ Ve süte çok su katmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَحَطَ اللَّبَنَ إِذَا أَكْثَرَ مَاءَهُ Ve

شَحْطٌ [şaḩṯ] Kuş necisine denir; yukâlu: أَصَابَ ثَوْبَهُ شَحْطُ الطَّائِرِ أَيْ ذَرْقُهُ Ve gövdenin kanında olan ıztırâba denir; yukâlu: أَخَذَهُ الشَّحْطُ فِي دَمِهِ أَيِ اضْطِرَابُهُ Ve asmanın dalları ve kolları altına dayadıkları dayağa denir ki herek taʹbîr olunur.