Kamus-ı Muhit - صوفة maddesi

صُوفَةُ [Ṡûfet] (ṡâd’ın zammıyla) Muḋar kabîlesinden bir cemâʹatin pederi lakabıdır ki o Ġavšamp; b. Murr b. Udd b. Ṯâbiḣa’dır. Cemâʹat-i mezbûre Câhiliyye zamânında Kaʹbe-i mükerreme’ye hizmet ve huccâcı ʹArafât’tan icâze ve ifâza ederler idi. ʹArafât’ta vukûftan sonra mezbûrlardan birisi kalkıp aʹlâ nidâ ile أَجِيزِي صُوفَةُ diye çağırır idi. O icâze eyledikten sonra أَجِيزِي خِنْدِفُ diye çağırır idi. O dahi icâze eyledikten sonra bi’l-cümle huccâca icâze zımnında nidâ eder idi. Ve baʹzılar dediler ki cemâʹat-i merkûme etrâf kabâ΄ilden müctemiʹ olup yünün teşebbük ve ihtilâtı gibi müteşebbik olurlar idi. Cevherî’nin ve minhu kavlu’ş-şâʹir: “حَتَّى يُقَالَ أَجِيزُوا آلَ صُوفَانَا” kavli mahz-ı vehmdir, savâb olan آلَ صَفْوَانَ olmaktır ki onlar Benû Saʹd b. Zeydumenât cemâʹatinden bir tâ΄ifedir. Ebû ʹUbeyd beyt-i mezbûru baʹde’r-rivâye حَتَّى يَجُوزَ الْقَائِمُ بِذَلِكَ مِنْ آلِ صَفْوَانَ ʹibâretiyle beyân eylemiştir. Ve beytin sadrı: “وَلاَ يَرِيمُونَ فِي التَّعْرِيفِ مَوْقِفَهُمْ” mısrâʹıdır.

Vankulu Lugatı - صوفة maddesi

صُوفَةُ [Ṡûfet] (ṡâd’ın zammı ve meddiyle) Muḋar’dan bir kabîlenin babası adıdır ki o Ġavšamp; b. Murr adıdır ki cedd-i aʹlâları Muḋar’dır, zamân-ı câhiliyyette Kaʹbe-i müşerrefeye onlar hizmet ederlerdi ve huccâc onların maʹrifetiyle hacc ederlerdive esnâ-yı haccda “أَجيِزيِ صُوفَةُ” derlerdi yaʹnî tavâfı câ΄iz görün derlerdi.