اَلنَّحِيضُ [en-neḩîḋ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Maʹnâ-yı mezbûrdan sıfattır, gövdesi pek etli kişiye denir. Mü΄ennesi نَحِيضَةٌ [neḩîḋat]tır. Ve
نَحِيضٌ [neḩîḋ] ve
مَنْحُوضٌ [menḩûḋ] Gövdesinin eti eriyip zâ΄il olmuş kimseye denir; yukâlu: نُحِضَ الرَّجُلُ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ فَهُوَ نَحِضٌ وَمَنْحُوضٌ أَيْ ذَاهِبُ اللَّحْمِ Yâhûd gövdesi pek etli olana denmekle zıdd olur ki maʹnâ-yı merkûmdan olur; yukâlu: رَجُلٌ نَحِيضٌ وَمَنْحُوضٌ أَيْ كَثِيرُ اللَّحْمِ Ve
مَنْحُوضٌ [menḩûḋ] Perdâht olup yufkalmış temren yalmanına denir.
اَلنَّحِيضُ [en-neḩîḋ] (nûn’un fethi ve ḩâ’nın kesri ve meddiyle) Eti cemʹ olan kimse; yukâlu: نَحُضَ مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ فَهُوَ نَحِيضٌ Ve
نَحِيضٌ [neḩîḋ] Şol göndere derler ki perdâht olunup incelmiş ola; yukâlu: نَحَضْتُهُ إِذَا رَقَقْتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı