النَّدْأَةُ [en-ned΄et] (nûn’un fethi ve zammı ve dâl’ın sükûnuyla) Mâl-ı kesîre denir. Ve ʹalâyim-i semâviyye galatı eleğimsağma taʹbîr olunan dâ΄ire-i hevâ΄iyyeye denir. Ve akşamdan mukaddemce güneş gurûbuna kadar yâhûd fecrden şemsin tulûʹuna kadar sehâb-ı ufkta olan kırmızılığa denir. Ve güneş ve ay ağıllarına denir. Ve
نُدْأَةٌ [nud΄et] (nûn’un zammıyla) Lahmde olan şol ince ve ak tarîkaya denir ki sinirden tel tel uzun uzun olup lahmin levnine muhâlif olur. Ve at kısmının göbeğinden yukarı ellerine karîb olan ʹuzvuna denir. Ve دُرْجَةٌ [durcet] maʹnâsınadır. Ve دُرْجَةٌ [durcet] dâl’ın zammıyla şol paçavradan dürülmüş kundaktır ki kaçan veledi helâk olmuş nâkaya bir âher nâkanın veledini yakıp emzirtmek murâd eyleseler, o nâkanın gözlerini ve burnunu bend eyledikten sonra fercine o kundağı idhâl ve birkaç gün o hâl üzere terk ü ihmâl ederler. Pes onu doğurucu nâka burusu gibi buru tutar. Ondan sonra yüzünden o bağı çözüp ve fercinden o kundağı çıkarırlar. O esnâda o veledi getirip arz ederler, şimdi doğmuş veledi zannıyla emzirmeğe başlayıp min-baʹd ona meyl ve hanîn eder. Ve
نُدْأَةٌ [nud΄et] Bölük bölük nebât kıtʹalarından bir kıtʹaya denir. Cemʹi نُدَأٌ [nude΄] gelir nûn’un zammı ve dâl’ın fethiyle.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı