اَلنَّخُّ [en-naḣḣ] (nûn’un fethi ve ḣâ’nın teşdîdiyle) Şiddetle yürümek maʹnâsınadır; yukâlu: نَخَّ الرَّجُلُ نَخًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا سَارَ سَيْرًا عَنِيفًا Ve
نَخٌّ [naḣḣ] Şol develere denir ki zekât alan kimsenin yanına çökerilir, tâ ki zekâtlarını ahz eyleye Ve
نَخٌّ [naḣḣ] Bir nevʹ uzun döşeme adıdır. Müfredâtta ihrâm ve velense dedikleri tüylü döşeme olacaktır ki Fârisîden muʹarrebdir. Ve
نَخٌّ [naḣḣ] Deveyi çökertmek için ıh ıh demek maʹnâsınadır; yukâlu: نَخَّ بِالْإِبِلِ وَنَخَّهَا إِذَا قَالَ لَهَا إِخْ إِخْ لِتَبْرُكَ
اَلنَّخُّ [en-naḣḣ] (nûn’un fethiyle) Katı yürümeğe derler, seyr-i ʹanîf maʹnâsına; yukâlu: نَخَّ يَنُخُّ نَخًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا سَارَ سَيْرًا عَنِيفًا Ve
نَخٌّ [naḣḣ] (nûn’un kezâlik fethiyle) Şol develere derler ki sadaka alan kimsenin yanında çökerilir; tâ ki zekâta yarayanın ala.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı