اَلنَّدَبُ [en-nedeb] (fethateynle) Onulmuş yaranın ve çıbanın yeri katılanıp pekişmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَدِبَ الْجُرْحُ نَدَبًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا صَلُبَتْ نَدَبَتُهُ Ve
نَدَبٌ [nedeb] (fethateynle) ve
نُدُوبٌ [nudûb] ve
نُدُوبَةٌ [nudûbet] (nûn’un zammeleriyle) Mecrûh olan ʹuzvda yaranın ve çıbanın baʹde’l-bür΄ eseri ve yeri kalmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَدِبَ الظَّهْرُ نَدَبًا وَنُدُوبَةً وَنُدُوبًا مِنَ الْبَابِ الْمَزْبُورِ إِذَا صَارَتْ فِيهِ النَّدَبَةُ Ve
نَدَبٌ [nedeb] رِشْقٌ [rişḵ] maʹnâsınadır ki tîr-endâzlar bir semte üslûb-ı vâhid üzere tîr bârân eylemek hâletinden ʹibârettir; tekûlu: رَمَيْنَا نَدَبًا أَيْ رِشْقًا Ve
نَدَبٌ [nedeb] Ödüle denir ki kumar gibi ve bahs gibi mâddelerde meydâna vazʹ ve taʹyîn eyledikleri nesneden ʹibârettir; خَطَرٌ [ḣaṯar] dahi denir; yukâlu: بَيْنَهُمْ نَدَبٌ أَيْ خَطَرٌ Ve
نَدَبٌ [Nedeb] bir kabîle adıdır. Muhaddisînden Bişr b. Cerîr ve Muḩammed b. ʹAbdurraḩmân en-Nedebî o kabîledendir. Ve
نَدَبٌ [nedeb] Bahsle ok atışmak maʹnâsınadır; يَقُولُ أَهْلُ النِّضَالِ: نَدَبُنَا يَوْمَ كَذَا أَيْ يَوْمُ انْتِدَابِنَا لِلرَّمْيِ [Ve] إِبْتِدَائِنَا nüshaları galattır ve bu zikr olunan رِشْقٌ mâddesi olmak aglebdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı