Kamus-ı Muhit - أظفار maddesi

اَلْأَظْفَارُ [el-ażfâr] (hemzenin fethiyle) ve

اَلظَّفَارُ [eż-żafâr] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Munsarıftır ve baʹzen memnûʹ olur, ʹıtr aksâmındandır; dibinden derisi soyulmuş tırnak tarzında olur. Ve işbu أَظْفَارٌ [ažfâr] kelimesi cemʹ sûretinde olup lâkin müfredi yoktur. Ve baʹzen müfredinde أَظْفَارَةٌ [ażfâret] denir hâ’yla ki muktezâ-yı kıyâs üzere câ΄iz değildir ve أَظَافِيرُ [eżâfîr] üzere cemʹlenir. Ve eğer ondan müfred sebk olunsa kıyâs olan müfredi ظُفْرٌ [żufr] olmaktır, فُوهٌ [fûh] ve أَفْوَاهٌ [efvâh] gibi ki فُوهٌ [fûh] dahi ʹıtrıyyâttandır. İşbu أَظْفَارٌ [ażfâr] müfredât-ı tıbbiyyede أَظْفَارُ الطِّيبِ [ażfâru’ṯ-ṯîb] ʹunvânında mersûmdur ki Türkîde iblîs tırnağı ve tırnak buhuru dedikleri hoş-bû dârûdur. Ve

أَظْفَارٌ [ażfâr] Kutb-ı şimâlî tarafında Nesr ve ʹUḵâb sûretinin önünde bir niçe hurde kevâkibe ıtlâk olunur. Ve kene taʹbîr olunan böceğin büyüklerine ıtlâk olunur.

Vankulu Lugatı - أظفار maddesi

اَلْأَظْفَارُ [el-ażfâr] (hemzenin fethi ve ṯâ’nın sükûnuyla) ve

اَلْأَظْفُرُ [el-ażfur] (hemzenin ve fâ’nın zammıyla) Ve nüsha-i Hereviyye’den أَظْفُرٌ [ażfur] bedeline أُظْفُورٌ nakl olunmuştur, hemzenin zammı ve żâ’nın sükûnuyla. Ve Muḣtâru’ṡ-Ṡiḩâḩ’ta dahi musarrah olan budur. Ve

اَلْأَظَافِيرُ [el-eżâfîr] (hemzenin fethi ve fâ’nın kesri ve meddiyle) Bunların üçü dahi ظُفْرٌ [żufr]un cemʹidir, tırnaklar maʹnâsına. Ve

أَظْفَارٌ [ażfâr] Kenenin irisine dahi derler. Ve ufak yıldızlara dahi derler, kevâkib-i sıgâr maʹnâsına.