Mütercim der ki baʹzı usûlde işbu إِمَّرٌ [immer] kelimesi menhût olmak üzere mezkûrdur, gûyâ ki aslı إِنِّي اِمْرِئٌ idi ki “Ben yalnız bir kimseyim.” Yaʹnî re΄y ve tedbîre kudretim yoktur, muʹâvenete muhtâcım demektir. Niteki إِمَّعٌ [immaʹ] kelimesi dahi إِنِّي مَعَكَ lafzlarından menhûttur ki istiklâle kudreti olmamakla her kim ne re΄y ederse ben de seninle bileyim sana kâ΄ilim demektir. İntehâ. Ve
إِمَّرٌ [immer] ve
إِمَّرَةٌ [immeret] Küçük kuzulara denir.
اَلْإِمَّرَةُ [el-immeret] (kezâlik hemzenin kesri ve mîm’in teşdîdi ve fethiyle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: رَجُلٌ إِمَّرٌ وَإِمَّرَةٌ أَيْ ضَعِيفُ الرَّأْيِ يَأْتَمِرُ كُلَّ أَحَدٍ Yaʹnî “Herkesin buyruğun tutar.”إِمَّعٌ [immaʹ] ve إِمَّعَةٌ [immaʹat] gibi. Ve إِمَّعٌ [immaʹ] şol kimsedir ki her kimi görse seninleyim diye, إِنِّي مَعَكَ maʹnâsına. Ve
إِمَّرٌ [immer] Kezâlik koyun kuzusunun küçüğüne derler. Mü΄ennesi, إِمَّرَةٌ [immeret] gelir; yukâlu: مَا لَهُ إِمَّرٌ وَإِمَّرَةٌ أَيْ شَيْءٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı