اَلْأَمِيمُ [el-emîm] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve
اَلْمَأْمُومُ [el-me΄mûm] Başı أُمُّ رَأْسٍ [ummu re΄s]e varıca kadar yarılmış adama denir; yukâlu: رَجُلٌ أَمِيمٌ وَمَأْمُومٌ أَيْ أَصَابَتْهُ الشَّجَّةُ إِلَى أُمِّ رَأْسِهِ Ve
أَمِيمٌ [emîm] Kadd ü kâmeti hûb ve mevzûn adama denir. Ve
مَأْمُومٌ [me΄mûm] Şol deveye denir ki vurmaktan yâhûd yağır olmaktan nâşî sırtının tüyleri gitmiş ola. Ve Ṯayyiʹ kabîlesinden bir recül ismidir.
اَلْمَأْمُومُ [el-me΄mûm] (mîm-i evvelin fethi ve sânî’nin zammı ve meddiyle) Bi-maʹnâhu. Ve
أَمِيمٌ [emîm] Şol taşa derler ki onunla baş yarılır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı