Kamus-ı Muhit - الربق maddesi

اَلرَّبْقُ [er-rebḵ] (سَبْقٌ [sebḵ] vezninde) Kuzunun ve oğlağın boynunu zikr olunan رِبْقَةٌ [ribḵat]a geçirmek maʹnâsınadır; yukâlu: رَبَقَ الْجَدْيَ رَبْقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا جَعَلَ رَأْسَهُ فِي الرِّبْقَةِ Ve bir adamı bir çepreşik işe yâhûd bir vartaya düşürüp uğratmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: رَبَقَ فُلاَنًا فِي الْأَمْرِ إِذَا أَوْقَعَهُ Ve

رَبْقٌ [rebḵ] (râ’nın fethi ve kesriyle) Bir nesneyi muhkem çekip bağlamak maʹnâsınadır; yukâlu: رَبَقَهُ رَبْقًا وَرِبْقًا إِذَا شَدَّهُ

اَلرِّبْقُ [er-ribḵ] (râ’nın kesriyle) Tavîle ipi gibi şol uzunca ipe denir ki câ-be-câ ilmekleri olmakla her birini kuzunun ve oğlağın sıravardı boyunlarına geçirip bend ederler. Her bir ilmeğine رِبْقَةٌ [ribḵat] derler râ’nın kesri ve fethiyle. Cemʹi رِبَقٌ [ribaḵ] gelir, عِنَبٌ [ʹineb] vezninde ve أَرْبَاقٌ [erbâḵ] ve رِبَاقٌ [ribâḵ] gelir, أَصْحَابٌ [aṡhâb] ve جِبَالٌ [cibâl] gibi. Bu maʹnâdandır ki “filânın filân keder ve kürbetini defʹ ve tefrîc eyledi” diyecek yerde “حَلَّ رِبْقَتَهُ” derler; yekûlûne حَلَّ رِبْقَتَهُ أَيْ فَرَّجَ عَنْهُ كُرْبَتَهُ

Vankulu Lugatı - الربق maddesi

اَلرِّبَقُ [er-ribaḵ] (râ’nın kesri ve bâ’nın fethiyle) Cemʹi, zikr olunan halkalar maʹnâsına.

اَلرَّبْقُ [er-rebḵ] (râ’nın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Kuzunun ve oğlağın boynın zikr olunan halkaya geçirmek; tekûlu: رَبَقْتُ الْجَدْيَ أَرْبُقُهُ وَأَرْبِقُهُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا جَعَلْتَ رَأْسَهُ فِي الرِّبْقَةِ

اَلرِّبْقُ [er-ribḵ] (râ’nın kesri ve bâ’nın sükûnuyla) Şol iptir ki onun câ-be-câ halkaları vardır, onunla kuzu ve oğlak bağlarlar.