اَلْمُلَسِّعَةُ [el-mulessiʹat] (مُحَدِّثَةٌ [muḩaddišamp;et] vezninde) Bir yerde mukîm ve cây-gîr olan cemâʹate denir; yukâlu: هُمْ مُلَسِّعَةٌ أَيْ مُقِيمُونَ
اَلْمُلَسَّعَةُ [el-mulesseʹat] (مُعَظَّمَةٌ [muʹażżamet] vezninde) Bir yerde hemîşe mukîm olup aslâ âher yere gitmez olan adama denir, hâ΄ mübâlaga içindir; gûyâ ki ʹakreb soksa yine mübâlât etmeyip yerinden kımıldamaz; yukâlu: رَجُلٌ مُلَسَّعَةٌ أَيْ مُقِيمٌ لاَ يَبْرَحُ Şârih der ki lafz-ı mezbûr ism-i fâʹil menziline tenzîl olunmakla âhirine hâ-yı mübâlaga ilhâk olundu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı