اَلْمُلْحِمُ [el-mulḩim] (مُحْسِنٌ [muḩsin] vezninde) Dâ΄imâ nâsa et itʹâm eder olan adama denir; yukâlu: رَجُلٌ مُلْحِمٌ أَيْ مُطْعِمُ اللَّحْمِ
اَلْمُلْحَمُ [el-mulḩam] (مُكْرَمٌ [mukrem] vezninde) İtʹâm olunan adama denir. Ve bir cins beze denir. Şârihin beyânına göre arışı ipek olup argacı ipek olmayandır. Ve
مُلْحَمٌ [mulḩam] Sonradan bir kavme mülhak olan adama denir; yukâlu: هُوَ مُلْحَمٌ بِهِمْ أَيْ مُلْصَقٌ
اَلْمُلْحَمُ [el-mulḩam] (mîm’in zammı ve ḩâ’nın fethiyle) Bir cins beze derler. Ve
مُلْحَمٌ [mulḩam] Kezâlik şol kimseye derler ki ona sayd eti yedirile; tekûlu: لَحَمْتُ الْقَوْمَ أَلْحَمُهُمْ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَطْعَمْتَهُمُ اللَّحْمَ وَلَا تَقُلْ أَلْحَمْتُهُمْ وَالْأَصْمَعِيُّ يَقُولُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı